W 2011 roku Triduum Paschalne w Klasztorze Mniszek Kamedułek w Złoczewie miało niezwykły charakter, zbiegło się bowiem z Nawiedzeniem wspólnoty przez Cudowną Kopię Jasnogórskiego Obrazu Matki Bożej, która aktualnie pielgrzymuje po Diecezji Kaliskiej. 
W Wielki Czwartek, o godzinie 17.00, J. E. Ks. Biskup Teofil Wilski, Pomocniczy Biskup Diecezji Kaliskiej, uroczyście wprowadził Matkę Najświętszą do chóru zakonnego położonego w obrębie klauzury mniszej, a następnie przewodniczył Wielkoczwartkowej Liturgii. To niezwykłe zestawienie dwóch różnych uroczystości nadało im obu wyjątkowy wyraz, bogaty w treści teologiczne i egzystencjalne. Poruszające było już samo wizualne zestawienie Świętego Wizerunku Bogarodzicy – umieszczonego na centralnym miejscu w kaplicy, na tle krzyża Chrystusowego – z przykrytą welonem monstrancją, eksponującą Przenajświętsze Ciało Pana Jezusa jakby ukryte w grobie, w łonie ziemi. (Nasuwają się tu na myśl przeczytane gdzieś słowa, że „istnieje taka ziemia, w której każdy kwiat i każde ziarno wzejdzie i zakwitnie. Jest nią grób Jezusowy”). Pozwalało ono widzieć Matkę stojącą pod krzyżem Syna, a jednocześnie noszącą Go w swoim Sercu i wciąż na nowo rodzącą Go dla nas – rodzącą nie w ludzki, ale w Boży sposób: przez krzyż i przez grób, będący bramą do nowego, wiecznego życia. Niewyrażalna tajemnica, w duchowy, niemożliwy do wysłowienia sposób jak gdyby uchyliła się na chwilę, ukazując wyraźnie i z mocą, iż tak właśnie – poprzez cierpienie i grób, poprzez pozorną ruinę wszystkich ludzkich nadziei, a nawet jakby poprzez ruinę Bożych obietnic – w paschalnym paradoksie realizuje się nasze zbawienie!
Za szczególną łaskę wszystkie mniszki poczytują sobie możliwość wpatrywania się w Oblicze Królowej Polski aż przez cztery dni i to te właśnie, podczas których urzeczywistnia się na nowo Tajemnica Odkupienia. Z pewnością jest to subiektywne odczucie, niemniej jednak wszystkim wydawało się, iż Cudowna Ikona zmienia swój wyraz w miarę wchodzenia w głębię zbawczej Męki Pana Jezusa i Jego Zmartwychwstania. Twarz Matki Boskiej, pełna smutku już podczas uroczystej celebracji Wieczerzy Pańskiej, jakby zapadła się w sobie i pociągnęła żałobnym całunem w Wielki Piątek. W Sobotę zdawała się wyrażać pełne napięcia oczekiwanie, zaś w Niedzielę Wielkanocną wprost jakby zmartwychwstała razem z Chrystusem: zajaśniała radością i szczęściem.
Znawcy ikon mówią, że nie należy się wcale temu dziwić, gdyż prawdziwa ikona – to nie obraz, lecz rzeczywista obecność przestawionej na ikonie Osoby. Nie ulega wątpliwości, że taki wymiar ma wędrujący po Polsce Obraz Nawiedzenia. Namalowany przez Leonarda Torwirta w 1957 roku na zlecenie Prymasa Polski, Kardynała Stefana Wyszyńskiego, jest on dokładną kopią cudownej Ikony Jasnogórskiej i posiada wszystkie jej właściwości.
Wierzymy, że Matka Najświętsza podzieliła się z nami swoim wielkim darem wiary i miłości, że umocniła nas i uzdolniła do kontynuowania naszej kontemplacyjnej misji, którą sama jako pierwsza żyła i pełniła.
„Dziękujemy Ci za to, Maryjo – Najświętsza Matko naszego Oblubieńca i nasza Matko! Ufamy, że choć odszedł od nas Twój Cudowny Wizerunek, jednak Ty pozostałaś z nami wraz ze swoim Synem! Bo gdzie Ty jesteś, tam zawsze jest i On! Prosimy więc gorąco: bądź zawsze obecna w naszej Wspólnocie i w naszych sercach! Dawaj nam Jezusa i ożywiaj wiarę w Jego obecność, moc i miłość! Broń nas przed zakusami szatana, który zdaje się coraz bardziej zagarniać w posiadanie otaczającą nas rzeczywistość! Wyjednuj nam – podobnie jak to zrobiłaś niegdyś w Kanie – łaskę rozmnożenia „wina” duchowej mocy i głębokiej radości, zdolnej przelać się z kielicha naszych serc w dusze i życie wszystkich ludzi! Amen”.